Pewnie dzisiaj pytanie dorosłego pacjenta podczas wywiadu klinicznego, jak długo był karmiony piersią, wydaje się być anachronizmem. Może to przywołać uśmiechy na twarzach terapeutów pracujących w innych paradygmatach, niż psychoanalityczny.
Gdy spojrzymy na to, że niemowlę w pierwszych miesiącach życia spędza na jedzeniu 4-6 godzin na dobę, to wielkim marnotrawstwem ze strony natury byłoby wykorzystywanie tego czasu wyłącznie do zaspokojenia potrzeb żywieniowych i immunologicznych dziecka. Może jednak karmienie piersią ma funkcję relacyjną? Gdyby przyjrzeć się mechanizmom regulującym produkcję i wypływ pokarmu z piersi oraz wzorcom zachowań dziecka podczas przystawiania do piersi, to można zaobserwować dialog między ciałem matki a dzieckiem, swoistą rozmowę, która odbywa się na poziomie fizjologicznym. Być może karmienie jest jednym z elementów prewerbalnego szkieletu, który natura daje dziecku, by mogło na nim budować indywidualne wzorce relacji. Być może problemy laktacyjne są odbierane przez kobiety jako zakłócenia w relacji z dzieckiem.
Kilka lat temu podczas realizacji programy zdrowotnego „Macierzyństwo krok po kroku” badałyśmy, jak korzystanie z wystandaryzowanej porady laktacyjnej wpływa na stan psychiczny matki. Badałyśmy kobiety zanim uzyskały pomoc doradcy laktacyjnego. Okazało się, że stan psychiczny matek z problemami laktacyjnymi był podobny do stanu psychicznego pacjentów poradni zdrowia psychicznego. Miały podwyższony poziom lęku, symptomy somatyczne, zaburzenia funkcjonowania i bezsenność. Miesiąc po uzyskaniu porady laktacyjnej przebadałyśmy drugi raz każdą z uczestniczek. Okazało się, że stan psychiczny kobiet zdecydowanie się poprawił. Jak widać trudności w przebiegu karmienia piersią mogą nieść za sobą ryzyko pogorszenia stanu psychicznego matki, a niewielka interwencja może znacząco poprawić samopoczucie kobiety (więcej o badaniu).
Cykl szkoleniowych spotkań pod nazwą „CÓRKA – KOBIETA – MATKA” to stworzona przy współpracy Centrum Terapii Depresji oraz Ośrodka Psychoterapii Gdański Psycholog seminaryjno-superwizyjna propozycja dla psychologów, psychoterapeutów i innych osób, które w swojej pracy mają kontakt z kobietami w ciąży i po porodzie. Naszym celem podczas seminarium będzie połączenie wiedzy teoretycznej z praktyką kliniczną. Na karmienie piersią spojrzymy łącząc wiedzę medyczną o fizjologii laktacji, koncepcje psychoanalityczne, wyniki badań na temat zależności między sposobem karmienia dziecka a jego rozwojem psychicznym. Zastanowimy się wspólnie jak pracować z pacjentką, której relacja z dzieckiem jest zakłócona przez problemy laktacyjne.